Szanowni Państwo,
Rodzice, Drodzy Uczniowie,
z Zespołu Szkół w Zręcinie
Dzisiaj (21 marca 2020 r.) mija już ponad tydzień od zawieszenia zajęć dydaktycznych w szkole, nie ma lekcji z języka polskiego, matematyki, historii i wielu innych przedmiotów, w tym przy moim skromnym spojrzeniu, dla wielu uczniów (jak nie wszystkich) ulubionego wychowania wychowania fizycznego - zajęć, które dają wiele radości, satysfakcji, zadowolenia, kształtują pełną osobowość człowieka. Państwa dzieci mogą to potwierdzić, kiedy wielu z nich przed zajęciami pyta mnie ,,Proszę pana, co dziś będziemy robić podczas zajęć - ja odpowiadam - Będziemy ćwiczyć serce, duszę i ciało".
Drodzy Rodzice, piszę te kilka zdań nie po to, aby was, a zwłaszcza wasze Dzieci obarczać kolejnymi obowiązkami, a tym samym stresować (m .in. mając na uwadze to, że z pewnością wielu nauczycieli wysłało już materiały dydaktyczne do przerobienia i opracowania), lecz po to, aby przypomnieć o rzeczy najcenniejszej w życiu człowieka tj. o zdrowiu. Wśród wielu czynników, które mają istotne znaczenie w zachowaniu dobrego zdrowia, nadal pierwszeństwo trzeba przypisać codziennej aktywność fizycznej i odpowiedniej diecie.
O tym, że aktywność fizyczna wynika z wrodzonych potrzeb organizmu
i nabytych umiejętności człowieka, pomaga spalić kalorie dostarczone z pożywieniem (tym sam pozbyć się nadmiaru tkanki tłuszczowej) i stanowi nieodłączny element życia każdego z nas, nie trzeba chyba nikogo przekonywać. Zresztą w ciągu wielu ostatnich lat na ten temat napisano setki jak nie tysiące artykułów, stąd nie miejsce i czas, aby je dosłownie od strony naukowej przytaczać (zresztą dziś wiele z nich można znaleźć w sieci internetowej). O tym, że od wieków aktywności fizycznej przypisywano istotną rangę nie tylko w wymiarze fizycznym i cielesnym, ale psychicznym, społecznym, moralnym oraz duchowym, świadczą czasy bardzo odległe. Otóż już w starożytności łączono ćwiczenia fizyczne z kształtowaniem takich cech jak odwaga czy dyscyplina.
Zamiłowanie do ćwiczeń fizycznych zapewniało młodym zdrowie, dawało radość życia, zadowolenie i spokój wewnętrzny. Wszczepiona od początku postawa aktywności życiowej chroniła od lenistwa i ociężałości, wyrabiała energię
i przedsiębiorczość. Grecy rozumieli doskonale, że sama sprawność fizyczna nie stanowi ideału – musi łączyć się z pięknem moralnym. Ideał piękna ze szlachetnością nazwali kalokagathia ( kalos – piękny; agathos – dobry). Dlatego wpajano młodym ludziom zdrowe zasady moralne, przyuczano do postępowania skromnego i pełnego umiarkowania.
Wobec tego nie ma najmniejszej wątpliwości, że każdego rodzaju zajęcia związane z aktywnością ruchową (w tym także lekcje wychowania fizycznego) kształtują pozytywne zachowania prozdrowotne, np. unikania zachowań niszczących zdrowie, wyrabiania też pozytywnych cech charakteru, tj. ambicji, systematyczności, pewności siebie, zdyscyplinowania, zrozumienia, a także akceptowania innych ludzi. Podczas rywalizacji indywidualnej czy zespołowej jest okazja do prowadzenia edukacji moralnej - wszak na boisku zawsze powinno obowiązywać przestrzeganie zasady fair play.
Uczestnictwo w różnorakich formach zajęć sportowych stwarza możliwość do wspomagania procesu kształtowania postaw prospołecznych, podnoszenia poczucia własnej wartości i wiary we własne siły. W działaniach zespołowych rozwija się poczucie odpowiedzialności za siebie i innych. Władysław Osmolski pisał ,, … wpływ ćwiczeń fizycznych nie ogranicza się do rozwinięcia mięśni, wytrzymałości oraz zręczności, lecz sięga głębiej, tj. do do usposobienia, charakteru i umysłu”. Jak widać, aktywność ruchowa niesie z sobą ogromny potencjał pozytywnych wartości.
Drodzy Uczniowie, a nade wszystko Rodzice, przy tym wszystkim, co do tej pory napisałem, wszystko jest prawdziwe, stąd wydawać by się mogło, że nie powinno nas nic powstrzymać przed aktywnością ruchową. Niestety, stając jednak w prawdzie, trzeba powiedzieć jasno, że w dzisiejszych czasach, droga do urzeczywistnienia tego, by słowa zamieniać w czyn - czytaj w ruch - nie jest łatwa. Otóż z jednej strony mający wiele plusów rozwój techniki (świat internetu, komputerów, telefonii komórkowej) przyczynił się do szybkiej komunikacji, wymiany informacji, ale z drugie strony ograniczył aktywność fizyczną człowieka do minimum. Coraz częściej ten bierny styl życia dotyczy dzieci i młodzieży. Przecież wiemy o uzależnieniach związanych z nadmiernym przesiadywaniem przed komputerem, tv, telefonem komórkowym. W tym miejscu, coraz bardziej prawdziwe staje się stwierdzenie, że dla nas, pokolenia osób nieco starszych, karą było nie wyjść na podwórko, plac, boisko szkolne, z kolei dla naszych dzieci, na odwrót, bardzo często karą staje się odciągnięcie ich od komputera i wyjście na świeże powietrze. Wobec tego, my Rodzice musimy zrobić wszystko, by nie zapominać o aktywności fizycznej, a poprzez motywujące słowo, a nade wszystko własny przykład zachęcać swoje dzieci do aktywności ruchowej. Niniejszym to czynię, jednak patrząc na sytuację, która nas dotyka (pandemia chorobowa), z dużą roztropnością tylko zachęcam do wyjścia przed dom, by pooddychać świeżym powietrzem a przy tym zobaczyć wraz z nadchodzącą wiosną, budzącą się do życia przyrodę.
Adam Przybysz